Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013

Προτάσεις για το πολιτικό πλαίσιο, Δ.Π.



Παρακάτω παραθέτω τις απόψεις μου για τη διέξοδο από την κρίση που ζούμε σήμερα.
Θα επιδιώξω μέσα από τη συζήτηση και σε βάθος χρόνου, οι θέσεις αυτές να υιοθετηθούν από τη συντριπτική πλειοψηφία της Λαϊκής Επιτροπής Βερολίνου.
  • Ζούμε στη μέση ίσως της μεγαλύτερης και παγκόσμια συγχρονισμένης καπιταλιστικής κρίσης της ιστορίας.
  • Η Ελλάδα πληρώνει αυτήν την κρίση πιο ακριβά από σχεδόν οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο (π.χ. δεύτερη μεγαλύτερη πτώση του Α.Ε.Π., ~30% ανεργία, ~60% ανεργία στους νέους, μαζική μετανάστευση), λόγω της εξαρτημένης θέσης που έχει στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. 
  • Η Ελλάδα είναι εξαρτημένη από τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Ε.Ε. (κυρίως τη Γερμανία που επωφελείται σε έναν βαθμό από τη μέχρι τώρα διαχείριση της κρίσης) και από την Ε.Ε. Η εξάρτηση είναι οικονομική (μεταφορά υπεραξίας/πλούτου/κερδών από την Ελλάδα προς τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μέσα από ελλειματικό εμπορικό ισοζύγιο, άνισες εμπορικές σχέσεις, άμεσες ξένες επενδύσεις -π.χ. κατασκευή δημοσίων έργων από ξένες εταιρείες, δανεισμό, καταλήστευση του δημόσιου πλούτου μέσα από ιδιωτικοποιήσεις και (συν)εκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου, εξάρτηση σε όλους τους στρατηγικούς κλάδους: τραπεζικός, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές, ορυκτός πλούτος, ενέργεια, φάρμακα, όπλα, τρόφιμα!), πολιτική (π.χ. τρόικα, μεταφορά κυριαρχίας μέσω της Ε.Ε. στις ηγετικές της δυνάμεις, ανάμιξη Η.Π.Α. στα εσωτερικά μας), στρατιωτική (ενσωμάτωση στο ΝΑΤΟ και στον Ευρωστρατό, FRONTEX, αγορά πολεμικού υλικού και ανταλλακτικών από ξένα μονοπώλια), πολιτιστική (κυριαρχία μονοπωλιακών επιχειρήσεων στον κινηματογράφο, στη μουσική, στα τρόφιμα -π.χ. McDonalds, κ.τ.λ.). Η εξάρτηση γίνεται με τη συνεργασία των ελληνικών μεγάλων επιχειρήσεων, οι οποίες διασυνδέονται από κατώτερη και πιο αδύναμη θέση, με τις ξένες, μεγάλες, πολυεθνικές επιχειρήσεις. Η εξάρτηση είναι συνέπεια δύο πραγματικοτήτων: (α) η διεθνής καπιταλιστική οικονομία κυριαρχείται από γιγάντιες επιχειρήσεις, "μονοπώλια", (β) τα ελληνικά μονοπώλια είναι μικρομεσαίου μεγέθους και δεν μπορούν να σταθούν ανεξάρτητα στο διεθνή ανταγωνισμό, μπορούν μόνο να επιλέγουν "αφέντη" και να διεκδικούν σχετική βελτίωση της θέσης τους σε ένα παιχνίδι που το καθορίζουν άλλοι... 
  • Οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, αλλά και τα ελληνικά μονοπώλια, επιδιώκουν να βγουν από την κρίση χειροτερεύοντας τη θέση των εργαζομένων και του λαού γενικότερα, προκειμένου να δώσουν "ενέσεις" αύξησης της κερδοφορίας τους, Φαίνεται ότι στόχος είναι μια Ελλάδα με καθεστώς "ειδικής οικονομικής ζώνης" όσον αφορά την αγορά εργασίας, με διαλυμένη παιδεία, υγεία, ασφάλιση, έρευνα, πολιτισμό, με καταλήστευση της όποιας μικρομεσαίας ιδιωτικής περιουσίας (φόροι, χαράτσια), αλλά και του δημόσιου πλούτου (ιδιωτικοποιήσεις, (συν)εκμετάλλευση ορυκτού πλούτου).
  • Προϋπόθεση για διέξοδο από την κρίση με νικητή το λαό, είναι το σπάσιμο της εξάρτησης από κάθε ιμπεριαλιστή (Ε.Ε., Η.Π.Α. αλλά και Ρωσία, Κίνα...) και από τους ντόπιους εκμεταλλευτές, και η κυριαρχία του λαού στην οικονομική ζωή και στην πολιτική εξουσία της χώρας, ώστε να εκδημοκρατιστούν και να τεθούν στην υπηρεσία των σύγχρονων αναγκών μας, κι όχι της συνεχούς αύξησης της κερδοφορίας και της "ανταγωνιστικότητας" των μεγάλων επιχειρήσεων.
  • Πρέπει να αγωνιστούμε, σε ένα Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο, λαϊκό και γνήσια πατριωτικό: 
  1. Για διαγραφή του χρέους, κατάργηση των μνημονίων, των εφαρμοστικών νόμων και των δανειακών συμβάσεων, διώξιμο της τρόικας από την Ελλάδα.
  2. Για έξοδο από Ευρωζώνη, Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, εθνική ανεξαρτησία από κάθε ιμπεριαλιστή.
  3. Για κοινωνικοποίηση όλων των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, αλλά και οποιασδήποτε μεγάλης επιχείρησης δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της προς τους εργαζομένους και ένταξή τους σε δημοκρατικό, κεντρικό σχεδιασμό για παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, κάτω από τον έλεγχο και τη διεύθυνση των οργανώσεων των εργαζομένων και του λαού.
  4. Για δίκαιη φορολογία με επιβάρυνση των πιο μεγάλων εισοδημάτων.
  5. Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία, υγεία, ασφάλιση, έρευνα, ΜΜΕ, πολιτισμό, δημόσιες μεταφορές και τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, νερό, στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.
  6. Για αναδιοργάνωση σε δημοκρατική βάση (με εξουδετέρωση των φασιστών) του κράτους, των σωμάτων ασφαλείας και του στρατού. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα.
  7. Για επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
  8. Για τη συντριβή του φασισμού.
Περισσότερα μπορεί να διαβάσει κανείς στο μανιφέστο του Εργατικού Αγώνα αλλά και στο προσωπικό μου ιστολόγιο: dionperd.blogspot.com.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Χρειάζεται το ονοματεπώνυμο και το e-mail σας για να δημοσιευτεί το σχόλιό σας, το οποίο επιπλέον αναθεωρείται από το διαχειριστή πριν δημοσιευτεί.